Τρίτη 22 Ιουνίου 2010

►Με το βουνό θα γίνω φίλος και με τα πεύκα συντροφιά...


Vitsi mount-Kastoria Greece


  Σπαράγματα παιδικής μνήμης..... αρχές δεκαετίας 1950. Το γραμμόφωνο με το χρωματιστό  κωνοειδές  μεγάφωνο (χουνί), η πλάκα (δίσκος) βινυλίου με  το  His Master΄s Voice - η φωνή του Κυρίου του- και τον σκύλο ωτακουστή   αποτυπωμένα  ολόγυρα στο κέντρο, στην μικρή οπή του άξονα περιστροφής του δίσκου....το επαναλαμβανόμενο χειροκίνητο κούρδισμα και οι εκάστοτε  συνεχείς  αλλαγές των ακίδων (οξύληκτες βελόνες)  αναπαραγωγής ήχου, οι παλμικές κινήσεις του δίσκου και  της τεράστειας  κεφαλής υποδοχής των ακίδων, η  διάχυτη αντανάκλαση του φωτός  από τα μεταλλικά μέρη... μάς μαγνήτιζαν ως θαύματα και ως επακόλουθα της τότε  τεχνολογίας.
   Στην άλλη πλερά του δίσκου  στο πικραμένο δειλινό ξυπνούν οι αναμνήσεις..πως ήμουνα πως έγινα.. ήταν τόσο, μα τόσο μακρυνό και ανέγγιχτο......
Η μελωδική, γλαφυρή και στεντόρεια φωνή  (η ερημιά με αντήχηση..) του Λουκά Νταράλα, πατέρα του γνωστού μας Γεωργίου Νταλάρα με μετατόπιση του  -λ και του -ρ. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: